Wtedy też okolica ogona niektórych kotów może zacząć brzydko pachnieć z powodu żółtawej wydzieliny z gruczołów. Gruczoły te mogą również cierpieć z powodu infekcji, ropni lub przetok, co może również powodować nieprzyjemny zapach przy odbytach niektórych kotów. W takich przypadkach dobrze jest udać się do weterynarza Co do tego zachowania, to zupełnie normalne. Wspominałem już o tym. np. gdy pisałem, dlaczego kot ociera się o nasze nogi. Koty na policzkach mają gruczoły zapachowe, których wydzielinę rozprowadzają na przedmiotach (ludziach czy innych kotach) podczas takiego ocierania. To jedna z form znaczenia terenu (i wymiany zapachów z innymi). U kotów, tak jak u ludzi, gruczoły sutkowe służą do karmienia potomstwa. Sutki tych zwierząt znajdują się na brzuchu i klatce piersiowej. Ich funkcjonalna praca rozpoczyna się na krótko przed porodem. Ile sutków ma kot? Normalnie gruczoły sutkowe tych zwierząt powinnybyć 8 sztuk (lub czterech par). Zapalenie gruczołów okołoodbytowych u kota. Kot (3 l.) przestał się załatwiać. Cały weekend spędził w kuwecie - bez efektów. Poszła do lekarza bez kota (w przerwie w ciągu pracy) Weterynarz podejrzewał koprostazę, więc dał mi lewatywę i olej parafinowy - nie pomogło. Następnego dnia już z kotem zjawiłam się w lecznicy Dzięki temu twój pupil czuje się bezpiecznie i ”u siebie”. Gdzie koty lubią być głaskane? Kocia głowa. Większość mruczków będzie bardzo zadowolonych, jeśli zaczniesz głaskać je między uszami i za uszami. Dużo kotów lubi też głaskanie pod brodą. Twój koci przyjaciel z zadowoleniem powinien też przyjąć głaskanie po Gruczoły okołoodbytowe u psa oczyszczają się samoistnie. Zdarza się jednak, że proces ten ulega zaburzeniom. Wówczas gruczoły okołoodbytowe wymagają ręcznego opróżniania. Dowiedz się więcej o gruczołach okołoodbytowych u psa i zadbaj o zdrowie, nie pozwal LYBY. Gruczoły paraanalne u kota to sparowane gruczoły zewnątrzwydzielnicze zlokalizowane po obu stronach odbytu. Wewnętrzna powłoka „worków” zawiera dużą liczbę gruczołów łojowych i apokrynowych. Wydzielina produkowana przez gruczoły przyodbytnicze jest gęsta i kremowa, biała, a czasem jasnoszara .Wysięk zawiera feromony – zapachowe substancje lotne, które mają ostry nieprzyjemny zapach. Te wydzieliny są wykorzystywane przez koty do oznaczania swojego terytorium, przyciągania partnerów w okresie godowym i rozpoznawania z gruczołów przyodbytniczych jest wydzielany przez kota w niewielkich ilościach w wyniku skurczów mięśni i perystaltyki jelit przez mały kanał. W naturalny sposób uwolnienie „ładownicy” następuje w procesie defekacji lub podczas „spryskiwania” tajemnicy podczas obrony, przy nakładaniu znaków wydzielina kota sprawia, że ​​ogon wokół odbytu jest bardziej tłusty, co ułatwia przypadku zapalenia gruczołów przyodbytniczych u kota wydzielina tworzona przez gruczoły ulega stagnacji, w zaawansowanych przypadkach powstaje ropień i powstaje zapalenia gruczołów przyodbytniczych u koty, żyjące w zaciszu domu, w którym nie muszą używać gruczołów przyodbytniczych do obrony przed potencjalnymi przeciwnikami, spowodowały, że straciły naturalną zdolność oczyszczania gruczołów gruczołów u kota występuje w wyniku wpływu wielu czynników:Przewlekłe choroby układu pokarmowego, którym towarzyszą zaparcia (u kota zaparcia) i uporczywe biegunki (biegunka u kota).genetyczne choroby zakaźne (chlamydia kotów, panleukopenia kotów, leptospiroza itp.).).Choroby pasożytnicze (robaki u kotów).Brak aktywności fizycznej, siedzący tryb życia w mieszkaniu (diagnoza otyłości).Uraz zwężenie kanałów wydalniczych płynnej żywności, (ciąża u kota).Patogeneza. Mechanizm rozwoju zapalenia gruczołów przyodbytniczych u kota wygląda następująco:Po pierwsze, dochodzi do naruszenia wydzielania wydzieliny z gruczołów, w wyniku czego w gruczołach gromadzi się duża ilość wydzieliny. Następuje zagęszczenie powstałego sekretu, co dodatkowo uniemożliwia jego uwolnienie podczas defekacji u kota. Warunkowo patogenna mikroflora wchodzi do gruczołów z kału, który nabiera zwiększonej zjadliwości i zaczyna się szybko namnażać. Sekret staje się gęsty, nabiera ciemnobrązowego koloru i cuchnącego zapachu. Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte w odpowiednim czasie, w miejscu gruczołu pojawi się ropień. Kiedy ropień „dojrzewa”, jego ropne masy prowadzą do pęknięcia błony gruczołu i powstaje ropień. Ten ropień dalej zamienia się w niegojące się przetoki z dostępem do światła odbytnicy lub z dostępem do strefy całego procesu zapalenia gruczołów odbytu kot odczuwa ból i swędzenie w kliniczny. Chorobie u kota towarzyszy stan zapalny w okolicy przedodbytniczej. Kot stale liże okolice ogona i odbytu, podczas ruchu ogon jest mocno przyciśnięty do odbytu. Z powodu bólu kot stara się mniej ruszać, odmawia aktywnych zabaw, próbuje więcej kłamać, chód jest zaburzony. Głaskany w okolicy ogona reaguje boleśnie, wykazuje oznaki agresji. Aby uwolnić sekret nagromadzony w gruczołach, „jedzie” na piąty punkt na podłodze. Ogon kota staje się tłusty. W zaawansowanych przypadkach odnotowujemy wzrost temperatury weterynarii, badając okolice odbytu, zauważają obrzęk, obrzęk i zaczerwienienie tkanek wokół odbytu. Podczas naciskania gruczołów przyodbytowych z odbytu uwalnia się nieprzyjemny brązowy oleisty na zapalenie gruczołów przyodbytniczych weterynarz stawia podczas badania klinicznego chorego kota poprzez oględziny okolicy odbytu oraz ocenę ilości i charakteru wydzieliny. Za pomocą serwetki lekarz ściska gruczoły paraanalne kota i przeprowadza badanie uwolnionego sekretu - koloru, konsystencji, ilości. W razie potrzeby sekret jest wysyłany do laboratorium weterynaryjnego w celu wysiewu w celu określenia rodzaju patogennej mikroflory i miareczkowania na Podstawą leczenia choroby u kotów jest mechaniczne uwalnianie gruczołów przyodbytniczych z nagromadzonego wysięku. Procedurę tę można przeprowadzić na kilka sposobów. W przypadku, gdy sekret w gruczołach jest płynny i nie stwardniał, można je wyczyścić tym celu specjalista po zdezynfekowaniu rąk zakłada rękawiczki chirurgiczne i sterylnymi gazikami, za pomocą kciuka i palca wskazującego, naciska na gruczoły przypadku obecności gęstej i lepkiej treści w zatokach przyodbytniczych lekarze weterynarii stosują wewnętrzną metodę uwalniania treści gruczołów przyodbytniczych. W tej metodzie, w sterylnych rękawiczkach, palec wskazujący wkłada się do odbytu kota. Kciuk masuje gruczoł od zewnątrz w celu pobudzenia wydzielania wydzieliny. W przyszłości weterynarz za pomocą cewnika przemyje je roztworami antyseptycznymi. Jeśli istnieją wskazania dla chorego kota, przepisuje się leki przeciwbakteryjne (czopki o działaniu przeciwzapalnym). W zależności od nasilenia stanu zapalnego manipulację należy powtórzyć 2-3 razy, aż do całkowitego oczyszczenia woreczków. Przy częstych nawrotach choroby zaleca się operację usunięcia gruczołów choroba opiera się na zapobieganiu rozwojowi zapalenia gruczołów przyodbytniczych. W tym celu właściciele kotów powinni:Wyeliminuj przyczyny zaparć i biegunek u leczenie przewlekłych chorób przewodu urazom (co trzy miesiące) przeprowadzać prewencyjne czyszczenie otyłości karm kota pokarmami, które mogą spowodować uszkodzenie błony śluzowej odbytu i odbytu (kości z ryb i kurczaka).Aby zapobiec bezczynności fizycznej, prowadź z kotem aktywne i plenerowe przeprowadzaj leczenie przed inwazją przeciwko chorobom zakaźnym występującym w rejonie zamieszkania (przygotowanie zwierząt do szczepień oraz rodzaje szczepionek). Zapach pełni ważną rolę w życiu każdego kota. Ślady zapachowe są wizytówką kota i można z nichwyczytać wiele informacji o innych kotach żyjących na wspólnym terytorium. Jest to również cennenarzędzie służące do komunikacji. My posługujemy się językiem i nie doceniamy tego, ile wiadomościmożna przekazać za pomocą zapachu, ale uwierzcie mi, że wasz kot to potrafi. Zapach, który po sobiezostawia to cała encyklopedia wiedzy na jego temat. Gruczoły zapachowe. Gruczoły zapachowe kotów znajdują się na opuszkach łap, na policzkach i wzdłuż tym każdy kot posiada dwa niewielkie gruczoły około odbytowe umieszczone po obydwu stronach odbytu, które to uwalniają wydzielinę o nieprzyjemnym zapachu (tak jakby nie wystarczył nam zapach samego kału). Znamy również zapach kociego moczu. Jeśli macie swojego własnego kota lub kota w sąsiedztwie, to wiecie czym to pachnie, a szczególnie, jeśli mamy do czynienia z moczemniekastrowanego kocura. Gruczoły zapachowe uwalniają feromony. Są to substancje chemiczne używane do przekazywania informacji. Dla kotów wychodzących na dwór lub wolno żyjącychkomunikacja zapachowa jest niezwykle istotna ponieważ pomaga przekazywać informacjebez ryzyka (przy odrobinie szczęścia) fizycznej konfrontacji. To ważny element w życiu dzikich kotów, dlatego że im mniej sprzeczek, tym większa szansa na przeżycie kolejnego dnia, przynajmniej bez poważnych obrażeń. Jak koty posługują się zapachem Koty używają zapachów do rozpoznawania członków tej samej społeczności, oznaczania granic terytorium, budowania zaufania, zgłaszania gotowości seksualnej, czerpania informacji na temat wszystkich obcych kotów pojawiających się w okolicy, a także do samouspokojenia, wzmacniania więzi z innymi osobnikami lub jako formy skrytej agresji. Gruczoły zapachowe, które są ulokowane wokół twarzy określa się jako „przyjazne” lub„o niskiej intensywności zapachowej”. Koty używają ich do oznaczania znanych sobie przedmiotów, które przynależą do terytorium, a także podczas zachowań wzmacniających więź pomiędzy osobnikami, jak na przykład ocieranie się głowami. Każdy kociarz zna widok kota ocierającego się o przedmioty w domu. Za pomocą tych gestów kot się uspokaja i pokazuje, że czuje się bezpiecznie i zna terytorium. Gruczoły zapachowe ulokowane na łapach uwalniają zapachy kiedy kot zaczyna drapać przedmioty, żeby je oznaczyć. Oprócz widocznego śladu po pazurach pozostawia sygnał zapachowy z gruczołów. Oto mamy zwierzę, które robi wszystko, żeby inni zauważyli jego obecność!Wysoką intensywnością zapachową natomiast charakteryzują się gruczoły zlokalizowane w tylnej części ciała kota, jak na przykład te, które uwalniają zapachy podczas znaczenia moczem. Te feromony nie mają funkcji uspokajającej. Znaczeniu terenu zawsze towarzyszy stres lub podniecenie. Musimy również wiedzieć o tym, że całe to bogactwo zapachów uwalnianych w różnych okolicznościach i wszystkie informacje w nich zawarte mogą być z łatwością rozkodowane przez inne koty dzięki wspaniale rozwiniętemunarządowi węchu. Pam Johnson-Bennett to znana amerykańska behawiorystka, specjalizująca się w terapii kocich zachowań. Autorka wielu ciekawych książek i strony internetowej Za jej zgodą publikujemy wybrane artykuły z tej właśnie strony. Translated into Polish by Beata i Piotr Leszczyńscy Leave a reply Przez aktualizacja dnia 18:58 Kocie preferencje zapachowe ©Shutterstock Odświeżacz powietrza w „zakoconym” domu? Uwaga – warto wiedzieć, że nie wszystkie aromaty uważane przez nas za przyjemne, będą akceptowalne przez naszych mruczących przyjaciół. Ba, są zapachy, których lepiej unikać, ponieważ znajdują się na kociej liście odorów nie do zniesienia. Oczywiście w przypadku kotów, podobnie jak i u ludzi, istnieją rozmaite preferencje dotyczące zapachów i rozróżniania tego, co pachnie, i tego, co cuchnie. Jedne koty mogą więc nie reagować na część zapachów, których inne mruczki będą unikać jak ognia. Warto przy tym pamiętać, że koci węch jest znacznie czulszy niż nasz. Koty odbierają więc zapachy silniej – również (a może i przede wszystkim) te uważane za „smrodliwe”. Jest to istotne nie tylko przy wyborze odświeżacza powietrza bądź – odwrotnie – środka odstraszającego koty – ale także podczas zakupu chociażby żwirku zapachowego do kuwety. Produkty takie mają za zadanie maskować nieprzyjemne zapachy wydobywające się z kociej toalety, ale jeśli zastosowany aromat nie spodoba się kotu, może on przestać korzystać z niej w ogóle. Jakich zapachów nie lubią koty? Lawenda to jeden z najczęściej spotykanych wariantów zapachowych żwirków dla kotów, mimo iż większość mruczków tego zapachu nie lubi.©Shutterstock Choć preferencje odnośnie wielu zapachów to kwestia indywidualna, istnieją takie produkty, których woń działa zniechęcająco na większość kotów. Rośliny i produkty, które potrafią skutecznie odstraszyć koty to: Cytrusy Niechęć wielu kotów do cytrusów jest niemal legendarna. Zazwyczaj w roli antykociego repelentu występuje cytryna, choć wiele kotów nie znosi również zapachów innych owoców cytrusowych, takich jak grapefruit, pomarańcza czy mandarynka (ta ostatnia pojawiła się w roli znienawidzonego przez koty owocu w serii japońskich komiksów „Cześć, Michael”). Poziom reakcji na cytrusy może być jednak różny u różnych kotów. Niektóre uciekają w popłochu i wówczas plasterki cytryny faktycznie mogą służyć jako odstraszacz w miejscach, w których nie chcemy, aby kot przebywał, takich jak doniczka z rośliną czy chętnie drapany róg kanapy. Są jednak i zwierzęta, na które cytrusowy zapach nie zrobi tak dużego wrażenia. Lawenda Bukiet z suszonej lawendy czy lawendowy olejek mogą często pełnić rolę środka odstraszającego kota od danego miejsca. Nie wolno jednak przesadzać z olejkiem lawendowym – w większych ilościach jest toksyczny. Co ciekawe, lawenda to jeden z najczęściej spotykanych wariantów zapachowych żwirków dla kotów. Jej zapach jest delikatny, aczkolwiek niektóre koty i tak nie będą przepadały za takim podłożem. Ocet Właściwości dezynfekujące i czyszczące czyniłyby z octu idealny środek do mycia i odświeżania kociej kuwety… gdyby tylko jego zapach nie znajdował się na kociej „czarnej liście”. Kot, który nie lubi zapachu octu, może przez taki zabieg przestać korzystać z toalety. Szmatka nasączona octem znakomicie nadaje się natomiast jako środek odstraszający kota. Eukaliptus Często niechęć do określonego zapachu przejawiana przez zwierzę ma bardzo racjonalne podstawy. Tak jest właśnie w przypadku eukaliptusa. Olejek eteryczny pozyskiwany z tej rośliny jest dla kota toksyczny – nasz pupil będzie więc instynktownie unikał zapachu eukaliptusa, a także innych, podobnych woni, takich jak mentol. Aromaty tego rodzaju drażnią nie tylko koci nos, ale i oczy, co można rozpoznać po charakterystycznym grymasie pyszczka i zmrużonych oczach. Niektóre detergenty, mydła, dezodoranty, perfumy Zwłaszcza produkty o silnym zapachu mogą działać na koty drażniąco. Detergenty, które zawierają chlor są dla zwierzęcia wręcz trujące. Chili, pieprz cayenne, pieprz czarny Te i inne ostre, drażniące przyprawy są uznawane przez kota za niebezpieczne, a więc instynktownie są przez niego unikane. Papryczki chili czy pieprz cayenne zawierają toksyczną dla kotów kapsaicynę. Geranium Wygląda na to, że zapachy, które odstraszają mole ubraniowe, działają zniechęcająco również i na koty… Tak jak wiele mruczków nie znosi woni lawendy, tak też i skrzywi się z niesmakiem i oburzeniem, gdy poczuje geranium. Cebula i czosnek Są to rośliny należące do czołówki kociej czarnej listy zapachowej. Nie tylko w kocim mniemaniu cuchną, ale działają również drażniąco na błony śluzowe. Są jednocześnie toksyczne dla naszych mruczków. Zepsute jedzenie Zepsute jedzenie, zwłaszcza ryba, działają na kota odpychająco. W tym wypadku chyba podzielamy kocie zastrzeżenia. W sklepach zoologicznych dostępne są rozmaite preparaty odstraszające w sprayu, których zadaniem jest zniechęcanie ich do przebywania w określonych miejscach czy chociażby drapania danej powierzchni. Nie ma niestety idealnej recepty na środek, który będzie działał zniechęcająco na wszystkie koty. Należy stosować tu metodę prób i błędów, aby w końcu natrafić na odpowiedni preparat. Niestety większość z nich dość szybko wietrzeje. Odstraszacz kotów - domowe sposoby Pamiętaj, że nie wszystkie źródła zapachów, których kot nie lubi, mogą być stosowane jako odstraszacze na koty. Część spośród wymienionych produktów jest wysoce toksyczna dla kotów i może stać się przyczyną nieszczęścia – należy więc na nie uważać i nie używać ich jako odstraszaczy – na wypadek, gdyby jednak naszego kota nie odstraszyły. Do bezpiecznych repelentów należą cytrusy, ocet, olejki eteryczne (eukaliptus, lawenda) w rozsądnych ilościach. Istnieje kilka przyczyn tego ból gardła u kotów a jako korepetytorzy naszym obowiązkiem jest wykrycie go, aby wiedzieć, jakie kroki musimy wykonać. W tym artykule AnimalWised zobaczymy, jakie są najczęstsze przyczyny, jakie objawy mogą wskazywać, że nasz kot odczuwa dyskomfort w tym obszarze oraz, po zdiagnozowaniu przyczyny przez weterynarza, jaka byłaby najwłaściwsza metoda leczenia. Musisz wiedzieć, że koty mają skłonność do ukrywania swoich dolegliwości, więc musimy zwracać uwagę na subtelne zmiany, które mogą wystąpić, w przeciwnym razie leczenie może zająć trochę czasu. Objawy bólu gardła u kotów Niektóre znaki mogą skłaniać nas do podejrzenia, że ​​nasz kot odczuwa dyskomfort w gardle. Są to: Kaszel Kichanie Wymioty Utonięcie Częste połykanie Nadmierne ślinienie Przedłużona szyja Chrypka lub chrypka Utrata apetytu Trudności lub ból podczas połykania Zaniedbany płaszcz Odchudzanie Msze w okolicy Podobnie możemy również zaobserwować, że kot ma obrzęk gruczołów w okolicy szyi jako sygnał reakcji układu odpornościowego na zewnętrzne patogeny. Choroby gardła u kotów Ponadto istnieje kilka patologii, które mogą być odpowiedzialne za ból gardła u kotów. Wyróżniają się następujące, które zobaczymy w pozostałych sekcjach: Zapalenie nosa i tchawicy Guzy Dziwne ciała Drażniące Zapalenie nosa i tchawicy Ten ból gardła u kotów stanowi u nich jedną z najczęstszych chorób, zwłaszcza młodszych. Wytwarzany przez herpeswirusa i kaliciwirusa, polega na zapaleniu tchawicy i jamy nosowej, dlatego u wszystkich chorych kotów pojawiają się objawy takie jak wydzielina z oczu i nosa, kichanie czy ból gardła. Uniemożliwia im to jedzenie, ponieważ tracą zapach i ból podczas połykania. Wymaga szybka opieka weterynaryjna ponieważ zwierzę, które przestaje jeść, może się odwodnić, a nawet umrzeć. Ponadto, jeśli nie jest leczone, uszkodzenie oczu może rozwinąć się w owrzodzenie i ślepotę. ten infekcje gardła u kotów wywołane przez bakterie mogą pojawić się wtórnie w zapaleniu nosa i tchawicy. W takich przypadkach leczy się go antybiotykami, może być konieczna płynoterapia, a przede wszystkim musimy zmusić kota do jedzenia, do czego możemy wykorzystać jego ulubioną karmę lub puszki przygotowane na rekonwalescencję. Podgrzewanie oferowanego przez nas jedzenia pobudza nieco Twój zapach, a co za tym idzie apetyt. Jest to bardzo zaraźliwa dolegliwość u kotów. Kolejna sytuacja, w której możemy wykryć ból gardła u kotów, ma miejsce, gdy pojawia się w nim guz. Generalnie chodzi o szybko rosnące masy a jeśli robią to wewnętrznie, nie dadzą się pogodzić z życiem. Raka można leczyć, ale najpierw należy zdiagnozować za pomocą biopsji, jaki to jest rodzaj. Poinformuje nas to również o jego łagodnym lub złośliwym charakterze, co pozwoli weterynarzowi na wystawienie rokowania. Niestety guzy gardła często są złośliwe. Można zastosować operację usunięcia masy, radioterapię lub chemioterapię lub połączenie tych metod leczenia. Mój kot ma coś w gardle Innym obrazem klinicznym zgodnym z bólem gardła u kotów jest jego niedrożność spowodowana obecnością ciało obce. Chociaż jest to bardziej powszechne u psów, koty mogą również połykać przedmioty, takie jak fragmenty warzyw, kości lub ciernie, drzazgi, nici itp., które pozostają w gardle. Jeśli nasz kot jest niespokojny, kaszle, otwiera pysk lub dotyka go łapami, wydaje się krztusić lub doceniamy trudności z oddychaniem, możemy podejrzewać, że ciało obce zostało połknięte. Musimy pochodzić z pilność do weterynarza ponieważ jeśli nastąpi całkowite zamknięcie przepływu powietrza, kot umrze z powodu uduszenia. To ten profesjonalista będzie musiał odzyskać przedmiot za pomocą endoskopii lub operacji. Drażniące Wreszcie jest Substancje działa na gardło wywołując mniej lub bardziej poważne podrażnienie, które u kotów spowoduje ból gardła. Ogólnie rzecz biorąc, eliminując ten czynnik, kot wyzdrowieje, ale jeśli nie, weterynarz zbada kota i zapewni odpowiednie leczenie zaistniałych uszkodzeń. Jeśli znamy rodzaj trucizny, musimy w razie potrzeby przynieść pojemnik. Możesz dołączyć w tym momencie reakcje alergiczne. Kot musi być trzymany w bezpiecznym środowisku, ponieważ jego dostęp do substancji takich jak środki czyszczące lub wybielacz może spowodować uszkodzenie gardła lub jamy ustnej, jeśli kot je poliże. Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku, gdy będzie miał jakikolwiek stan chorobowy lub dyskomfort. Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Ból gardła u kotów – objawy, przyczyny i leczenie, zalecamy przejście do naszej sekcji Inne problemy zdrowotne. Higiena gruczołów okołoodbytowych Gruczoły okołoodbytowe znajdują się, jak sama nazwa wskazuje, po obu stronach odbytu psa. Ich wydzielina o wyjątkowo ostrym i niemiłym zapachu wydostaje się na zewnątrz z zatok okołoodbytowych cienkimi kanalikami. Rola tych gruczołów i ich wydzieliny nie jest do końca zdefiniowana, przypuszczalnie pełnią rolę poślizgową przy defekacji a zawarte w nich feromony stanowią swoisty znak rozpoznawczy psa i służą do znaczenia terenu. Normalnie zawartość zatok okołodbytowych jest opróżniana w czasie oddawania kału, w ten sposób produkowana przez gruczoły wydzielina jest na bieżąco ewakuowana. W większości przypadków nie ma z nimi problemu i wielu właścicieli psów nawet nie wie o ich istnieniu. Jeśli okolica odbytu jest miękka a pies nie interesuje się nadmiernie tą częścią ciała, możemy uznać, że wszystko jest w porządku. Zdarza się jednak, że z różnych przyczyn zatoki okołoodbytowe nie są w naturalny sposób opróżniane. Pierwszym sygnałem świadczącym o tym, że dzieje się coś niedobrego jest tzw. „saneczkowanie”. Pies trze pupą po dywanie lub trawie, czasem ociera okolicę odbytu o meble lub drzewa, a w skrajnych przypadkach nie mogąc sobie poradzić z narastajacym bólem wygryza sobie te miejsca a czasem nawet grzbiet. Zanim do tego dojdzie trzeba mu pomóc: wkładamy lateksowe rękawiczki, stajemy po stronie głowy psa, następnie jedną ręką podnosimy ogon, drugą zaś przez jednorazowy, papierowy ręcznik środkowym palcem i kciukiem uciskamy odbyt po obu stronach. Trzeba to robić bardzo delikatnie, z wyczuciem, nigdy na siłę, bo może nastapić pękniecie gruczołu i wylanie zalegającej w nim zawartości do jamy miednicznej. Ze względu na wyjątkowo niemiły zapach tej wydzieliny, oczyszczanie najlepiej przeprowadzić w wannie, na dworze, lub balkonie. Jeśli właściciel nie ma doświadczenia może zaprowadzić psa do salonu groomerskiego, gdzie przy okazji można poprosić o skrócenie pazurów, co też dla niektórych opiekunów bywa sporym problemem. W przypadku, gdy okolica odbytu jest opuchnięta, z widocznym stanem zapalnym, lepiej powierzyć wykonanie tego zabiegu lekarzowi weterynarii, który sprawdzi, czy wystarczy samo opróżnienie, czy też stan jest poważniejszy i pies wymaga leczenia. Przy okazji można poprosić lekarza lub groomera, by pokazał jak się je oczyszcza, wtedy dużo łatwiej będzie to zrobić samemu. Higieny gruczołów okołoodbytowych w żadnym przypadku nie wolno lekceważyć, ponieważ zaniedbanie może mieć poważne następstwa: doprowadzić do ich zaczopowania, powstania ropnej przetoki i nieuchronnej w takiej sytuacji interwencji chirurgicznej. U starszych psów gruczoły okołoodbytowe mają czasem tendencję do nowotworzenia. Wczesne leczenie operacyjne daje dobre rezultaty, w zaawansowanym stadium mogą pojawić się przerzuty i rokowanie jest wówczas bardzo niepomyślne. Saneczkowanie i świąd w okolicy odbytu są często mylnie kojarzone z zarobaczeniem. Jeśli więc zauważymy takiego rodzaju zachowanie, nie ograniczajmy się tylko do podania środków odrobaczających, bo przyczyną może być zapalenie gruczołów okołoodbytowych. Widok psa w takiej pozycji oznacza, że trzeba sprawdzić, czy jego gruczoły okołoodbytowe nie wymagają opróżnienia. Co jest potrzebne do wyczyszczenia zatok okołoodbytowych? Przede wszystkim potrzebne są lateksowe rękawiczki oraz lignina lub ręczniki jednorazowe. Wydzielina ma powalający zapach, warto więc na wypadek, gdyby pies pozostawił jej ślady w mieszkaniu zaopatrzyć się w Extreme Odor Eliminating Spray marki Espree, jedyny preparat, który zlikwiduje nawet zapach skunksa.

gruczoły zapachowe u kota